Od wczorajszego popołudnia Jola nie mogła pozbierać myśli. Rozmowa
z Anitą i Beatą spowodowała wybuch bomby atomowej w jej wnętrzu. Trzeba
przyznać, że nie była osobą spokojną, ale wspomnienie słów Anity powodowało u
Niej furie, której nic nie było w stanie zatrzymać. Od wieczora, kiedy pożegnała
się z „przyjaciółką”, wróciła do domu i przestała udawać, że wszystko jest w
porządku i tak bardzo się cieszy z jej udanego życia, zdążyła już roznieść na
strzępy kilka poduszek, powyginać prawie wszystkie sztućce, podrzeć na
drobniutkie kawałki stos gazet i spalić parę książek. Poza tym ucierpiało sporo
szklanych figurek i zastawy oraz tapeta, którą Jola będąca już w drugiej fazie
furii, czyli gdy już trochę się uspokoiła, zdrapała wygiętym wcześniej
widelcem. Nie spała całą noc, dokonując zniszczeń w mieszkaniu, a od rana,
pobudzona jeszcze bardziej przez kawę, na którą dziwnym trafem miała ochotę,
wydzierała się na Jokera i wszystko inne, co nie zachowywało się tak jak
chciała (raz nawet na szczoteczkę do zębów, ponieważ, kiedy ją rzuciła w stronę
kubeczka, nie wpadła do niego, tylko odbiła się od lustra i spadła na podłogę).
Brak panowania nad światem ją wykańczał. Pozostawało tylko jedno pytanie. – Co
takiego mogła zrobić Anita, co wprawiłoby Jolę w stan w jakim nie była od
kilkunastu lat, kiedy spowodowała śmierć trzech osób – rodziców i babci. Z
powodu nieudanego prezentu na osiemnaste urodziny (komplet książek na medycynę,
na którą chcieli ją posłać oraz tort w tej tematyce, zamiast samochodu)
„niechcący” popchnęła mamę w kierunku studni i spowodowała pożar, w którym
spłonęli tata z babcią. Co spowodowało napad szału tym razem?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz